In het najaar van 1884 is Vincent razend enthousiast over de herfsteffecten die hij in het landschap aantreft. Hij vereeuwigt een lange, goudgele bomenlaan op het schilderij Populierenlaan in de herfst. ‘Het laatst wat ik gemaakt heb is een nog al groote studie van een populierenlaan met de geele herfstblaren, waar de zon hier en daar schitterende plekken maakt op de afgevallen blaren op den grond, die afgewisseld worden door de lange slagschaduwen der stammen’, schrijft hij aan Theo, en specificeert: ‘Aan ’t eind van den weg een boerenhuisje en de blaauwe lucht er boven tusschen de herfstblaren door’.
Deze plek vindt Vincent in het dorpje Nederwetten, ten noordwesten van Nuenen. Op dat moment is zijn schildersvriend Anthon van Rappard opnieuw op bezoek en de twee hebben 'groote togten gemaakt en huis aan huis bij de menschen binnengegaan – we hebben enorm veel moois gezien, juist door de prachtige herfsteffekten'. Hij zal met Van Rappard vanuit Nuenen de lange Broekdijk zijn afgelopen, een wandeling van een half uur. De geschilderde populierenlaan ligt in het verlengde daarvan. De zandweg voert bijna tot aan de boerderij en buigt vlak daarvoor af naar rechts, zoals ook historische kaarten laten zien.
Vanaf de laan is de zijgevel van de lange boerderij te zien. Op deze kopse kant zitten alleen ramen, waarvan het onderste raam rechts in de loop der tijd naar links is verplaatst. De boerderij is in 1860 gebouwd op de fundamenten van de Schoteldonkse Hoeve. Deze langgevelboerderij was destijds in Brabant het meest voorkomende type. In Vincents tijd is landbouwer Hendrikus Renders de eigenaar. Op het schilderij oogt de boerderij groter dan het in werkelijkheid was. Op de voorgrond ter hoogte van de vrouw schildert Vincent het bruggetje over de Hooidonkse beek.
